çok yalnızım...

Moralim çok bozuk.Blogu herşeyi yazıp rahatlamak için açmıştım fakat yazamıyorum işte.Şuydu buydu diye olmuyor.Beni kim nerden bulcak demi ama olmuyor.Patlamak üzereyim patlasam dağılsam yok olsam daha iyi diyorum ama oda olmuyor.Çaresizlikten nefret ediyorum.Yapılcak bişi olmasına inanmak olayları umursamamak değildir ki.Ben neden dökülüp rahatlayamıyorum.Ne kadar korkakım ben.Daha çok incinme korkusu beni pısırık yaptı.Ama böle anlatamadan çok kötü.Delirmek boşanmak insanlardan kaçmak istemiyorum.Psikolağa gidecek parada yok.Neden böle oluyor anlamıyorum.Dün doğum günümdü berbattı.Doğum günlerimdeki içimdeki kuş kaç senedir cıvıldamıyor vefat etti başsağlığı bile dileyen yok.Hep ağlamak istiyorum.Kar yağıncada kuş cıvıldardı eskiden.Kuş yok.Ağlayasım var dermanda yok hiçbiryerimde.Depresyonu da hiç sevmiyorum.Acizlik mi Büyümek böle bişi mi.Kuşlar susuyormu büyüyünce.Ben gibi değilim.nayapmalıyım bilmiyorum.O kadar üzgün yalnızım ki.Birinle konuşmam lazım.Biri yok.Dün doğum günümdü....................