BAŞLIK BULAMADIM

Sabahları yürüyüşe giderdim ben bi aralar zor geldi bıraktım tabi.Bugün yeniden başladım ama zordu yaaa.Yaşlanıyorum sanırım hakkaten.Sabah erkenden gittim abartmadan yürüdüm aletlerde çalıştım sonra geldim ama sürünüyorum yolda ki ben evvelde üç tur attığım yerde bir tur döndüm.Neyse terleyebildim allahtan sonraa efenim zaten geç yattın gece dünden de yorgundun deyi vicdanımın çenesini kapatıp yattım 8,30 da kalktım 12,30. Benden ne olur bişi olmaz ama olcak azimliyim yani.İlk günün şeysi yani.Adını bulamadım.Vicdanımda kahrından sustu zaten. Kendimi hizaya sokacağım.Her sabah yürüyüşe gideceğim.Gün ışığından faydalanacağım.Ev işlerimi zamanında yapıp yapamadıklarıma zaman bulacağım.Sonra kendime bissürü aferim vereceğim.Başka sorunları düşünmeye de zaman kalmayacak.E onlarda kendileri çözülsün.Takı falan yapıcam.Yani durum değerlendirmesini doğum günümde yapmıcam artık mümkünse günlük yada haftalık ama aylık sesli halde yapacağım.Ben kendimi sevmezsem başka hiçbişiyi sevmiyorum.Öle işte.Ama hala uykum var.
Günün sözü yeni okudum şahane yaa: Ağılda oğlak doğunca ,derede otu bitermiş.

3 yorum:

Adsız dedi ki...

Merhaba Fecfac,hep böyle umut dolu ol olurmu?Çünkü insan bi karamsarlığa kapıldımı,hiç olmayacak şeylere bile kafaya takmaya başlıyor.en önemli şey sağlık,ruh sağlığı,beden sağlığı..Tekrar görüşmek dileğiyle...

Adsız dedi ki...

umut..bence çaresiz bi bekleyiş falan..

FECFAC dedi ki...

var git sen de: ne için umutlandığına bağlı çaresiz olup olmadığın.İmkansıza umutlanmak zaten boş.
Gelecekse beklenen beklemek güzeldir....