büyüyoruz yavaştan...

Kardeşlerim şu anda sınavdalar ikinci oturumun bitmesine az kaldı inşaallah sonuç iyi olur o kadar zahmetin karşılığını alırlar.
İşyerinde yalnızım yine müdür bey gezmede şehir dışında, diğer arkadaşta izin aldı gitti nöbetçi eleman iş başında.Doğru dürüst çalışmadım bugün zaten yapacak pek bi işimde kalmadı günlük bitirince herşeyi böle oluyor.Gerçi bir ay gecelerce burda kalmamıda unutmayalım.İşe gelmeyi sevmiyorum artık iyice soğudum burdan.
Dün iş çıkışı eve gittim kardeşler bitkin bitap halde.Arabayı babamdan alıp bursa ya götürdük kızları eşimle.Gittik ve geldik.Yorulduk zaten çoooook yorgunduk.Eve gidince bitaneme yemek hazırladım sonra çamaşır duş falan.Çamaşırları asmadan evvel çocuk gibi mızıldanıyordum uykum vaaar diye.Arabada gelirken çok yorgun ve mutluydum aslında.Evliliğin büyük olmanın sorumluluğunu ve fedakarlıkların yorsada insanı mutlu ettiğini onların varlığı ve sağlığıyla ilgili şükür ederken ben deriiin halde eşim dediki biz artık gerçekten aile olduk dedi.Bende tam bunları düşünüyordum.O kadar yorgundum ki hiç konuşmadım sadece evet dedim aynı anda aynı şeyleri hissedip düşündüğüm için çok çok çok mutlu oldum.Sadece elini tuttum mutluluk bu demi dedim.Evet mutluluk bu işte.Bu kadarcık ama bu kadara gelene kadar neler neler yaşadık biz koskoca 6 sene.Yeni farkediyoruz sanırım.Birbirimizin kıymetini hiç bilmeden geçiyor zaman ama birbirimizi çokseviyoruz biz öyle güzel şeyler var kalbimde taa içimde devamlı şükrediyorum allaha.Başkalarından ayrılan milyon tane özelliğimiz var aslında ama göremiyoruz hiç.Hala birbirimize güzel sıfatlarla sesleniyoruz ve benim hala içim titriyor şahane demi.Allah herkese altı yıldan sonra bunu nasip etsin.
E tabi bir arabamız olsa ve maddi gücümüz başkalarına yardım edecek halde olsa daha bir süper olacak ama bunada şükür daha kötü zamanlarımızda oldu bizim.Ve eşim hep der allah unutturmasın o zamanlarımızı.
Şimdi hala yorgun ve uykusuzum yaben eve gidip işleri bugünden bitirip yarına bombooş bir gün mü bıraksan yoks duş alıp cumburlop yatağa yatıp uyusammı bilemiyorum.Hoş dünde uyuyacaktım ama bursa karayolunda bulduk kendimizi.Hele bir eve gidelimde allah ne gösterecek.Ama çok yorgunum şu ev işleri tam bir kısır döngü hiiç bitmiyor yada ben zaman yönetimini yapamadığımdan yada herşey bir arada tam olmaz kavrayamadığımdan bir eziyet ediyorum ki kendime de eşimede.Türk kadını işte.
Hem çalışıp hem çocuk bakan kadınların önünde saygıyla eğiliyorum.
Bide kocamı çok seviyorum :)))