depresyon

Doktora gittik dün.Devamlı kulak çınlamam var benim artık bir aydır devamlı ve daha evvelinden baş dönmelerim.Kulak uzmanına gitmem lazım ama bu çınlama için şimdilik geçici bir çözüm olur maksadıyla nörolojiyi tercih ettim.İyi olmadığımı biliyorum.Acaip asabiyim eşime hayatı zindan ediyorum.Hiç birşeyden mutlu olamıyorum.Hayatla bağlantılı tek şey işe gidip para kazanma.Felaket bir ruh hali inanamıyorum kendime bazen yuh yaa diyorum napıosun ama oluo işte.Uyumak isteği devamlı ve acaip yeme isteğiyle şişko domates olma halleri.Aynaya bakamama durumu off bir sürü saçmalık.Cıvıl cıvıl olmak istiyorum eskisi gibi bakalım.Neyse dr a gittik ilaç verdi depresyon dedi salakça savunma ama ben iyiyken de başım dönüyor.Lafa bak yaa bal gibi iyi değilim bu yüzden gittim bide savunma hali.Kabulenemiyorum hala işte.İki ilaç verdi biri kulak için diğeri kutusunda eşşek kadar anti depresan yazan başka bir ilaç.Eczanede çok utandım alırken sanki herkes eğilip ilaca baktı.Oy oy oyyy bende mürekkep yalamış diye geçiyorum.İlacın prosbilmemnesini okuyunca annaaaa dedim bu ne?Araştırayım dedim fenalıklar geldi.Abartıyorum ama abarıyor işte.İçmedim eczacıyla konuşana dek.Sabah değil gece içsem olmazmı dedim uyuyakalmayım demi işyerinde.Zaten işyerindeyken kendime ötenazi yapasım gelirken.Az evvel aldım ama yarım.Uyumadım hala gerçi işten geldiğim gibi uyumuştum ya neyse :)Öyle işte resmen depresyondayım ama geçirecem ben bu depresif halimi.Haplara pek inanmıyorum.Beni biraz sakinleştirse insani boyutlar kadar yeter.Eşimi uzaklaştırdım kaybetmek istemiyorum.Normal olmak istiyorum sonra kendim olurum zaten.
Yürüyüşe başlayacağım kilo vermek için ruhum rahatlasın diye.
İbadetlerimi eskisi gibi düzenli yapmaya çalışacağım isyan etmek bir işe yaramıyor dağa küsen tavşandan farkım olmuyor malesef çok feci bişi bu.
Ev işlerinde kendime komut vererek rutine almam lazım canım istemiyor olmaz.İnfilak edecek nerdeyse zavallı evim.
Kimseye yalanlar atıp görüşmemek için bahane aramıycam insan içine karışıcam artık
ve ve ve veeee işe gitmek istemiyoruuuumm diye anaokulu çocukları gibi mızıldamıycam.Ya bana nasıl dayanıyor bu adam.Şartları eskiden olduğu gibi tatlı sebebler bulup kabul edeceğim.
İş ortamını kabullenmem lazım yahu.Deli gibi taktım bu mevzuya yaa.Devamlı o kızın yaptıklarını düşünüp kavga ediyorum içimde.Eşime anlatıp boğuyorum onu.Yaşadığım yerde çalıştığım yerle alaklı kimseye yorum yapma ihtimalim yok işten atılmakla kalmam yani öle bir yer.Herkes birilerini açığını kapatarak çalışıyor güya.Çalışılmıyor aslında.Düzene başkaldırsan bişi olmaz.Susup dahil olmamak bile dışlanmama neden oldu.Robot gibi çalışıyorum.Sanki herkes yabancı türkçe bilmiyor ben içlerinde öle saf safiyane bir tip.
Kabullenmek lazım inandıklarımdan en az tavizi vererek nasıl bilmiyorum ama normal düşünmeye başlayınca devamı gelir heralde.Öle yani şimdilik durumlar.stop.